SÜLEYMAN ÇAVUŞOGLUNA

sevgili çavuşoğlum süleymanım
okudum şiirlerini ciğerim canım
duygulandım seni yanımda sandım
ben şiirlerinle seni ve konyayı andım

ailenle mutlu huzurlu yaşam
gir internete dünyalar aşan
içindeki güzellikle çoşan
senin şairliğine candan inandım

mutluluk için kanaat yeter
bak gönlünde çiçekler biter
tüm güzellikler içinde yatar
açtım gönlümü sana dayandım

abdurrahman terzi

HACI BAYRAM VELİ ŞİİRİ

BİLMEK İSTERSEN SENİ
CAN İÇİNDE ARA CANI
GEÇ CANINDAN BUL ANI
SEN SENİ BİL SEN SENİ

KİM BİLDİ EFALİNİ
OL BİLDİ SIFATINI
ANDA GÖRDÜ ZATINI
SEN SENİ BİL SEN SENİ

GÖRÜNEN SIFATINDIR
ONU GÖREN ZATINDIR
GAYRİ NE HACETİNDİR
SEN SENİ BİL SEN SENİ

KİM Kİ HAYRETE VARDI
NURA MÜSTAGRAK OLDU
TEVHİD-İ ZATI BULDU
SEN SENİ BİL SEN SENİ

BAYRAM ÖZÜNÜ BİLDİ
BİLENİ ANDA BULDU
BULAN OL KENDİ OLDU
SEN SENİ BİL SEN SENİ

HACI BAYRAM VELİ

Mustafa Kemal Atatürk de Yüce ALLAH a Dua ederdi

Oda yüce mevlaya ellerini açtı
okuduğu dualarla yüce mevlaya yaklaştı
siz neden yaklaşmayasınız?

O ellerin ettiği dualar kabul oldu
ve yüce ALLAH ın yardımıyla tüm düşman yurttan kovuldu
siz neden Dua etmeyesiniz?

O üstün zekalı bir lider ve komutandı
milliyetçi ve her daim vatan severdi
oda insanlar gibi Dua ederdi
siz neden Dua etmeyesiniz?

O aklı ve zekasıyla Duanın gücünü anladı
her daim Dua edenlerin yanına katıldı
siz neden Dua edenlerin yanına katılmayasınız?

Mustafa Kemal Atatürk de yüce ALLAH a Dua ederdi
oda her Duanın sonunda amin derdi
siz neden Dua edip sonunda amin demezsiniz?

Mustafa Kemal Atatürk dünden bugüne liderimizdi
yaptıklarıyla ve öğrettikleriyle önderimizdi
siz neden onun yaptıklarını yapmaz
liderimizi takip etmez Dua etmezsiniz?

ADI GÜZEL KENDİ GÜZEL MUHAMMED

Canım kurban olsun senin yoluna,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed,
Şefâat eyle bu kemter kuluna,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed
Mü'min olanların çoktur cefâsı,
Ahirette olur zevk-u sefâsı,
On sekiz bin âlemin Mustafâ'sı,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed
Yedi kat gökleri seyrân eyleyen,
Kûrsûn üstünde cevlân eyleyen.
Mi'râcda ümmetin Hak’dan dileyen,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed
Ol çâriyâr anın gökler yâridir,
Anı seven günahlardan beridir,
On sekiz bin âlemin serveridir,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed
Aşık Yunus neyler iki cihânı sensiz,
Sen Hak Peygambersin şeksiz, gümânsız
Sana uymayanlar gider imânsız,
Adı güzel, kendi güzel Muhammed

YUNUS EMRE

VATAN ŞARKISI

Âmâlimiz efkârımız ikbâl-i vatandır
Serhadimize kal'a bizim hâk-i bendedir
Osmanlılarız ziynetimiz kanlı kefendir
Gavgâda şehdetle bütün kâm alırız biz
Osmanlılarız can verir nâm alırız biz
Kan ile kılıçtır görünen bayrağımızda
Can korkusu geçmez ovamızda dağımızda
Her gûşede bir şir yatar toprağımızda
Gavgâda şehdetle bütün kâm alırız biz
Osmanlılarız can verir nâm alırız biz
Top patlasın ateşleri etrafa saçılsın
Cennet kapusu can veren ihvâna açılsın
Dünyada ne bulduk ki ölümden de kaçılsın
Gavgâda şehdetle bütün kâm alırız biz
Osmanlılarız can verir nâm alırız biz

Namık Kemal

üşüyorum

Bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda
Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum
Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey
Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum
Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum...

Muhsin YAZICIOĞLU

Ben Sana Mecburum

ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
bu şehir o eski İstanbul mudur?
karanlıkta bulutlar parçalanıyor
sokak lambaları birden yanıyor
kaldırımlarda yağmur kokusu
ben sana mecburum sen yoksun
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
tutsak ustura ağzında yaşamaktan
kimi zaman ellerini kırar tutkusu
birkaç hayat çıkarır yaşamasından
hangi kapıyı çalsa kimi zaman
arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu
fatihte yoksul bir gramafon çalıyor
eski zamanlardan bir Cuma çalıyor
durup köşe başında deliksiz dinlesem
sana kullanılmamış bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalanıyor
ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
ben sana mecburum sen yoksun
belki Haziranda mavi benekli çocuksun
ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
bütün ıslanmışşın tüylerin ürperiyor
belki körsün kırılmışsın telâş içindesin
kötü rüzgâr saçlarını götürüyor
ne vakit bir yaşamak düşünsem
bu kurtlar sofrasında belki zor
ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yaşamak düşünsem
sus deyip adınla başlıyorum
içim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
hayır başka türlü olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin..

attila ilhan